Over voeding voor honden is veel discussie, een van de redenen daarvoor is het gebrek aan onderzoek door onpartijdige. Zo goed als alle onderzoeken over de voeding voor honden wordt gedaan door de producenten van brokken. Deze zijn niet echt onpartijdig en hun onderzoeken hebben niet als doel wat het gezondste is voor de hond, maar eerder hoe kunnen we zo efficiënt mogelijk een product produceren dat mensen kopen voor hun hond…
Er zijn echter dingen die we wel weten over de hond, namelijk dat het een carnivoor is. Dit wil zeggen dat zijn lichaam is ingesteld dierlijke materialen (prooidieren dus) te verteren. We kunnen dit zien aan zijn gebit, maag- en darmstelsel en de daar aanwezige enzymen en bacteriën die instaan voor het verteringsproces.
Ook weten we dat een hond geen wolf is, een hond heeft evenveel gemeen met een wolf als wij mensen met een chimpansee. Redelijk veel, maar toch heel anders dus.
Een van die verschillen is de capaciteit om koolhydraten te verteren. Een wolf kan namelijk helemaal geen koolhydraten afbreken, uit onderzoek is gebleken dat een groot percentage honden dit wel kan (dus niet alle honden).
Maar dit wil niet zeggen dat honden hier nood aan hebben. En ook niet dat een hond echt iets nuttig kan doen met die koolhydraten. De reden voor deze evolutie, lijkt mij vanzelfsprekend, wij mensen eten dit ontzettend veel! Hierdoor hebben honden zich moeten aanpassen omdat ze dicht bij ons leven. Er is echter nog wel een verschil bij de opname van koolhydraten tussen mens en hond. De enzymen en bacteriën van (sommige) honden kunnen koolhydraten afbreken naar glucose in plaats van naar bruikbaar vet, wat bij herbivoren (planteneters) wel het geval is. De enzymen en bacteriën van een hond zijn dus niet in staat om de koolhydraten om te zetten naar vetzuren wat kan worden gebruikt als energie.
Glucose zorgt ervoor dat de bloedsuikerspiegel van de hond stijgt, de pancreas van de hond gaat hierop reageren door extra enzymen en insuline af te geven. Een hoge hoeveelheid aan glucose gaat de pancreas dus gaan belasten. De insuline gaat de glucose uit het bloed halen en in de cellen duwen, hierdoor worden de cellen verplicht hun energie te halen uit glucose ipv vet. Wanneer de pancreas overbelast geraakt komen de koolhydraten onverteerd in de darmen terecht wat een mogelijke oorzaak kan zijn voor darmproblemen, allergieën en intoleranties. Bij een stijging van de bloedsuikerspiegel, komt er steeds een daling. Dit heeft als gevolg dat de hond een sterk hongergevoel krijgt, en een hongerige hond is in het algemeen geen rustige hond.
Hieruit kunnen we dus concluderen dat koolhydraten bij honden best vermeden wordt, of de hoeveelheid zo laag mogelijk te houden om het lichaam niet te overbelasten.
Daartegenover staat dat veel commerciële voeding een hoge hoeveelheid koolhydraten bevat. Koolhydraten zijn een ruim begrip, hieronder vallen suikers, zetmeel en plantaardige vezels. Van deze groepen zien we vooral zetmeel terug komen in de commerciële voeding. Je kan namelijk geen koeken bakken zonder enige vorm van zetmeel. Denk maar even na, hoe maak je zelf een krokant hard koekje? Dan heb je altijd meel nodig, van tarwe, rijst, peulvruchten of iets van die aard. Uiteraard kan je dus geen hondenbrok maken zonder zetmeel, een probleem dat blikvoeding en diepvriesvoeding niet hebben.
Ik vermoed dat ook dat bovenstaande reden de trend heeft gezet naar graanvrije voeding. Granen zijn een van de hardste vezels die door honden zelfs amper kunnen worden omgezet naar glucose. Producenten hebben hier even aan moeten werken, en nu zien we meer voeding met maïs, rijst, aardappelen en peulvruchten. Deze vezels zijn beter verteerbaar dan granen, maar nog steeds koolhydraten!